- ÇORUMUN BÜTÜN İLÇELERİ,İLÇELER HAKKINDA BİLGİ,RESİMLERİ

ÇORUMUN BÜTÜN İLÇELERİ,İLÇELER HAKKINDA BİLGİ,RESİMLERİ

Alaca

ÇORUMUN BÜTÜN İLÇELERİ

ÇORUM:ALACA

Alaca İlçesinin tarihi M.Ö. 5000 yıllarına kadar uzanmaktadır. Eskiçağ’ da ilçe merkezinin bulunduğu alan, “Etonia” olarak geçmektedir. XIX. ve XX. yy.’ larda Hüseyinova yöre adı yerine, nahiye ve bucak adının tanımlanmasında önceleri bucak olan Alaca, Hüseyinabâd adıyla 1919’da ilçe olmuş, Alaca adı ise 1932’de resmiyet kazanmıştır.

İl merkezine uzaklığı 50km’dir.Yozgat-Çorum , Sungurlu-Tokat karayollarının kesiştiği yerde bulunmaktadır.Kuzeyinde Çorum , güneyinde Yozgat , doğusunda Çekerek , batısında Sungurlu vardır.

Alaca’da turizme açık en önemli tarihi yerler Eskiyapar ve Mahmudiye köyündeki tarihi kalıntılar ile Hitit Dönemi eserleriyle dolu olan Alacahöyük , Kalınkaya ve Pazarlı ören yerleridir. Gerdekkaya mezarı ile Koçhisar Mağarası da turistlerin uğrak yerlerindendir. İlçe merkezinde 1763 yılında Ömer Osman Paşa tarafından yaptırılan Eski Cami ile 1893 yılında Ardahan Göçmeni Şeyh Efendi tarafından ahşap olarak yaptırılan Yeni Cami ve Hüseyin Gazi Türbesi de tarihi değeri olan yapılardır.

Coğrafi Yapısı

İlçe yüzölçümü 1.346 km², rakımı 950 m’dir. Çorum’a 52 km, Yozgat’a 53 km, Sungurlu’ya, 43 km’dir. İlçe yazları sıcak ve kurak, kışları ise soğuk ve yağışlı geçmektedir. Yıllık ortalama yağış miktarı 376 mm.’dir.

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı’nda ilçe merkezi 24.983, belde ve köyler 28.210 olmak üzere toplam 53.193 nüfus mevcuttur. İlçede 94 köy ve üç belde ile İlçe merkezinde yedi, Alacahöyük beldesinde dört, Büyükhırka Beldesi’nde iki, Çopraşık Beldesi’nde de iki mahalle mevcuttur.

Bayat

Bayat, tarihi 1400’ lü yıllarına dayanan bir yerleşim birimidir. Cumhuriyet döneminde Çorum İli İskilip İlçesine bağlı Alagöz adında bir nahiye olarak anılırken 1958 yılında İlçe olmuştur.

Coğrafi Yapısı

İlçenin yüzölçümü 770 km², rakımı 625 m. dir. Orta Karadeniz Bölgesi ile İç Anadolu Bölgesinin kesim noktasında Köroğlu Dağlarının doğuya uzantısı ile İç Anadolu’ nun Orta Kızılırmak Bölümünde yer alır. Çorum’a uzaklığı 83 km dir. Yılık ortalama yağış miktarı 445,2 mm.’dir.

İlçedeki en önemli akarsu Karatepe ve Öbek Tepesinden çıkan kar suları ile beslenen Kuzeyden güneye doğru 45 km lik bir vadi oluşturan ve Kızılırmak’a dökülen Bayat Çayıdır. İlçenin kuzeyinde 2013 m yüksekliğinde Öbek Tepesinin yer aldığı Karatepe mevcuttur. Kuzeyden güneye doğru gidildikçe rakım küçülerek 500 m ye kadar düşmektedir. Bu nedenle İlçe kuzeyi dağlık, güneyi küme halinde tepelerin ve kısmen ovaların yer aldığı kırık,dalgalı ve engebeli bir arazi yapısına sahiptir.İlçenin kuzeyinde yer alan dağlık ve ormanlık kesimde Karadeniz iklimi, güneyde ise, karasal iklim hüküm sürmektedir. İlçe iki iklim arasında geçiş bölgesinde yer almaktadır. Bu sebeple yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlı geçer.Yağışlar düzenli olmayıp, en çok ilkbahar mevsiminde yağış almaktadır. İlçenin dağlık kesimi genelde çam ve meşe ormanı ile kaplıdır. Ovalık kesimde ise bozkırlar yer almaktadır.

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

İlçenin 2000 yılı Genel Nüfus Sayımı kesin sonuçlarına göre nüfusu; merkezde 7.381, belde ve köylerde 23.193 olmak üzere, toplam 30.574 tür.

İlçede iki belde (Eskialibey ve Kunduzlu) ve 37 köy bulunmaktadır.

Boğazkale

Boğazkale ilçesinin tarihi M.Ö. 5000 yıllarına kadar uzanır. İlçe merkezinin hemen yanı başında bulunan ve Hitit İmparatorluk başkenti olan Hattuşa ve Hattuşanın görkemli açık hava tapınağı Yazılıkaya ilçenin belli başlı tarihi mekanlarıdır.

Cumhuriyetin ilk yıllarında adı Boğazköy iken, 1936 yılında ismi Boğazkale olarak değiştirilmiştir. 1967 yılında Belediye teşkilatı kurulmuş, 1987 yılında Sungurlu’dan ayrılarak ilçe yapılmıştır.

Boğazkale İlçesi , Sungurlu İlçesine bağlı bir bucak merkezi iken ; 1987 yılında yörenin turistik durumu dikkate alınarak ilçeye dönüştürülmüş ve Çorum’a bağlanmıştır.İlçe olmadan önce ; Boğazköy ismini taşıyan yerleşim yeri , Çorum İlinin 82 km güneybatısındadır.

Hattuşa ve Yazılıkaya’nın keşfi 1834 yılında olmuştur.1835-1894 yılları arasında çeşitli yabancı arkeologlar tarafından ferdi çalışmalar yapılmış ; 1904 yılından itibaren ise Alman Doğu Kültürleri Araştırma Merkezi tarafından kazı çalışmaları başlatılmıştır.1939 yılından bu yana da kazılar , aralıksız olarak devam etmektedir.

Hattuşa Örenyeri’nde Alman Arkeoloji Enstitüsü adına kazılar Dr.Jurgen Seher başkanlığında yapılmaktadır.

Boğazkale; Hattuşa ve Yazılıkaya ören yerleri 02.10.1998 tarihli resmi gazetede yayınlanan bakanlar kurulu kararı gereğince Milli Park olarak ilan edilmiştir.

Hattuşa ve Yazılıkaya ören yerleri Birleşmiş Milletlerin UNESCO teşkilatınca da korunması gerekli dünya mirasları listesinin 377.sırasında bulunmaktadır.

Coğrafi Yapısı

Yüzölçümü 260 km²., rakımı 1.036 m., yıllık ortalama yağış 490,3 mm. dir. Bitki örtüsü genellikle steplerdir. En önemli akarsuyu Budaközü çayıdır.

İlçe de karasal iklim hakimdir. İlçenin toplam arazisi 22.902 ha., orman arazisi 6.165 ha., çayır alanı 23 ha., mera alanı 3.784 ha., tarla arazisi 12.110 ha. dır.

İlçe arazisinin büyük bir kısmı dağlık bölge de, kalanı ise ovalık bölgede yer alır. İlçe Merkezi ve Evren Beldesinde kavak ağaçları, dağlık bölgede ise meşe ve çam ağaçları bulunmaktadır.

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

22 Ekim 2000 tarihinde yapılan genel nüfus sayımına göre, İlçe merkezinin nüfusu 1.970, 12 köy ve iki belde nüfusu 6.220 olup, toplam nüfusu 8190 dır. İlçe merkezi üç mahalleden oluşmaktadır. Hisar Mahallesine bağlı İbikçam Mezrası İlçeye yedi km. mesafededir.

Dodurga

İlçenin Tarihi

İlçenin adı Kaşgarlı Mahmut’un Divan-ı Lugatit Türk adlı eserinde açıkladığı 24 Oğuz boyundan Toturgadan gelmektedir.

Dodurga 1910-1935-1942-1943 yıllarındaki depremlerden çok hasar görmüş, birkaç defa yeniden imar edilmiştir. Birinci Dünya savaşında erkek nüfusunun büyük kısmını kaybetmiştir. Milli Mücadelede Dodurga, Osmanlının son zamanlarında her Türk köyü gibi nüfus bakımından azalmış ise de Cumhuriyetin ilk 20 yılından sonra çevresinde linyit madeninin bulunması nedeniyle tekrar önemli bir yerleşim bölgesi haline gelmiştir.

Dodurga 1963 yılında belediye, 09.05.1990 tarihinde İlçe olmuştur.

Coğrafi Yapısı

Dodurga, Çorum’a 42 km. mesafede, yüzölçümü 191 km². , rakımı 510 m.dir.Dodurga İlçesinde Orta Karadeniz ikliminin karasal iklime geçiş tipi görülür. Yıllık ortalama yağış 373,2’ mm.’dir. İlkbahar yağışlı, yaz ayları kuraktır. Yağış miktarı Temmuz ayından itibaren azalarak Ağustos ayında minimum değere düşer (11.6mm).

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

İlçenin 2000 Genel Nüfus Sayımına göre nüfusu; merkezde 3.458, belde ve köylerde 6.993 olmak üzere toplam 10.451’ dir.

İlçeye bağlı bir belde, (Alpagut Beldesi) 10 köy bulunmaktadır.

İskilip

İlçenin Tarihi

İskilip adının Asklepios, yani sağlık ilahı manasına geldiği, Paflagonya tarihine ait kitaplarda belirtilmektedir. M.S. 2. yy. da İskilip, Bitinya sınırları içinde bulunuyordu. Bizans çağında İskilip'e Neoklauniopolis deniliyordu. İskilip 1075 tarihinde Selçuklu Komutanı Gümüştekin Ahmet Gazi tarafından fethedilmiştir. Yıldırım Bayezit zamanında Osmanlı hakimiyetine girmiştir. Belediye 1872 yılında kurulmuştur. 1921 Yılına kadar bağımsız bir sancak olan Çorum, Cumhuriyetin ilanından sonra İl olunca İskilip’ de Çorum’a bağlanmıştır.

Coğrafi Yapısı

İsilip İç Anadolu ile Karadeniz Bölgesinin birleştiği sınırlarda, geçiş bölgesindedir. Çorum’a 56 km., Kastamonu’ya 140 km, Osmancık’a 92 km, Oğuzlar’a 124 km., Bayat’a 33 km., Uğurludağ’a ise 26 km., uzaklıktadır.

Yıllık ortalama yağış 484,8 mm., rakımı 750 m., yüzölçümü 1187 km²’ dir.

İskilip’in etrafı yüksek dağlarla çevrilidir. Bitki örtüsü, tarihi dokusu, tarihten günümüze uzanan mimari yapıları ile otantik bir özelliğe sahiptir. Araştırmacıların “Müze Kent” olarak niteledikleri bir yerleşim birimidir.

İç Anadolu bölgesinin karasal iklimiyle, Karadenizin ılıman iklimi arasında bir geçiş özelliğine sahiptir. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlıdır.

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

İlçeye bağlı 65 köy vardır. 2000 yılı nüfus sayımına göre İlçe merkezinin nüfusu 19.648, köylerin nüfusu 25.679 olup, toplam nüfus 45.327’ dir.

İlçenin 65 köyü ve köylerin 110 bağlısı vardır. İlçe merkezinin 14 mahallesi bulunmaktadır.

Kargı

Kargı’nın Türklerin yerleşiminden önceki adının BLAENE olduğu belirtilmektedir. İlçenin Kargı ismini alması, rivayetlere göre, XVI. yy.’ ın ilk çeyreğinde olmuştur.

Kargı 1936 yılına kadar bazen Osmancık’a , bazen Tosya’ya bağlı olarak idare edilmekte iken, 1936’ da ilçe yapılarak Kastamonu iline, 1956 yılında Çorum İline bağlanmıştır. İl merkezine uzaklığı 113 km’dir. Osmancık –Tosya yolu üzerinde Kızılırmak Vadisinde şirin bir ilçedir. Kargı’da tarihi eserler arasında IV.Murad’ın hanımı Mihrihatun adına Karaseki Köyünde yaptırılan Mihrihatun Cami ve hamamı , Oğuz köyünde Selçuklulardan kalma cami ,Hacıhamza Kalesi ve Hanı en önemlileridir.

Kargının yaylaları en önemli turistik mekanlardır. Abdullah yaylasında her türlü alt yapı mevcut olup, konaklama problemi bulunmamaktadır. Sözkonusu yöre ; Kargı Yaylası , Eğinönü Yaylası , Aksu , Göl , Örencik , Karaboyu , Gökçedoğan Yaylaları ile yayla turizmine oldukça elverişli bir yerdir.

Coğrafi Yapısı

Çorum’a 106 km. uzaklıkta, yüzölçümü 1277 km2., rakımı 450 m’dir. İlçe Karadeniz iklimi etkisinde olup, yıllık ortalama yağış miktarı 360,3 mm.’dir.

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

İlçenin 2000 yılı nüfus sayımına göre merkez nüfusu 5.728, köylerle beraber toplam nüfusu 20.388’dir.İlçeye bağlı bir belde (Hacıhamza) ve 58 köy bulunmaktadır.

Laçin

Laçin ilçe olmadan önce Büyüklaçin ve Küçüklaçin olmak üzere iki parçadan oluşan bir köydür. 20 Mayıs 1990 tarihinde ilçe olmuştur.

Laçin , Çorum –Osmancık karayolu üzerindedir.Doğusunda Hamamözü , kuzeyinde Osmancık , batısında Dodurga ve Oğuzlar , güneyinde Çorum İl Merkezi yer almaktadır. Anıtsal Kaya Mezarı , Laçin Köşk Evi Mesire Yeri çekim alanlarıdır.

Coğrafi Yapısı

Laçin’in rakımı 720 metre, yüzölçümü 214 km²., Çorum’a uzaklığı 29 km.dir. Karadeniz iklimi ile Karasal İklim arasında geçiş iklimi özelliğine sahip ilçede kışları soğuk, yazları sıcak ve kurak geçmektedir. Yağışlar genelde İlkbahardadır.Yıllık ortalama yağış miktarı 530,2 mm.’dir. İlçenin güneyinde yer alan Köse Dağı (1750 m.) ve Eğerci Dağının (1765 m.) uzantıları, ormanlıktır.

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

İlçenin 2000 Yılı Genel Nüfus Sayımına göre nüfusu; ilçe merkezinde 2.153, kasaba ve köylerde 7.272 olmak üzere toplam 9.425’ dir .

İlçeye iki belde ile (Narlı, Çamlıca), 11 köy bağlıdır.

Mecitözü

Mecitözü tarihinin M.Ö. 5000 yıllarına kadar uzandığı Kuşsaray Köyü ve Elvançelebi Beldesi’nde yapılan kazılarda anlaşılmıştır.

Uzun yıllar Sivas İli Amasya Sancağı’na bağlı olan Mecitözü, 1916 yılında Ankara İli Çorum Sancağı’na bağlanmıştır.

Orta Karadeniz Bölgesinde Çorum-Amasya karayolu üzerindedir.Çorum’a uzaklığı 37 km’dir. İlçede turizme hizmet edebilecek en önemli tarihi yapı Elvan Çelebi Cami( 1352 ) Tekke ve Türbesi ile yanındaki hamamıdır.Beke (Figani)kaplıcaları da iç turizme hizmet vermektedir.

Coğrafi Yapısı

İlçe kuzeyinde Avkat dağı, güneyinde Çıkrık ve Kırklar dağı ile çevrili bir ova yamacında kurulmuştur. Çorum’a uzaklığı 37 km., rakımı 750 metre, yüzölçümü 942 km2, yıllık ortalama yağış miktarı 422,7 mm.’ dir.

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

İlçenin 2000 Yılı Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre; merkezde 5.787, belde ve köylerde 20.277 olmak üzere toplam nüfusu 26.064’dir. İlçede 1 belde (Elvançelebi Beldesi) ve 54 köy bulunmaktadır.

Oğuzlar

İlçenin Tarihi

Güneyi Kızılırmak, doğusu ve batısı yüksek dağlarla çevrili Oğuzlar (Karaviran), tarihi adı ile Karabörk Divanı, Kızılırmak’a doğru uzanan bir vadi içinde, çıkışı olmayan bir cebi andırmaktadır.

İlçe, İskilip İlçesine bağlı Karaviran adı ile bir köy iken 1950’lerde adı Karaören olarak değiştirildi ve 1964 yılında Belediye teşkilatı kuruldu. 1990 yılında Oğuzlar adıyla ilçe kurulmuştur.

Coğrafi Yapısı

Çorum’a 68 km. mesafede, yüzölçümü 121 km²., rakımı 650 metredir.

Oğuzlar ve çevresi genel olarak Karadeniz İklimi ile İç Anadolu Bölgesinin karasal iklimi arasında bir geçiş iklimine sahiptir.

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

Oğuzlar İlçesinin 2000 yılı Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre nüfusu; İlçe merkezinde 4.678, köylerde 4.405 olmak üzere toplam 9.083 ‘tür.

Ortaköy

İlçe toprakları eski devirlerden bu yana yerleşim yeri olduğu Hitit ve Roma dönemlerine ait kalıntıların bulunmasından anlaşılmaktadır.

Ortaasya’dan buraya gelen Türkler kabile halinde, Pınarköy ve Asraköy mevkiileriyle Ortaköy’e yerleşmişlerdir. Daha sonra Asraköy ile Pınarköy, Ortaköy ile birleşerek şimdiki Ortaköy meydana gelmiştir. 1959 yılında ilçe olmuştur.

İl merkezinin güneydoğusunda , Mecitözü ilçesinin güneyinde yer alır.İl merkezine uzaklığı 53 km’dir. Ortaköy ilçesinde Hititlerin önemli ticaret merkezlerinden olan Şapinuva'da kazı çalışmaları devam etmektedir. Ayrıca; İlçeye bağlı İncesu köyündeki İncesu kanyonu ve Aşdavul kasabasındaki Damlataş mağarası görülmeye değer yerlerdendir. İncesu köyüne yakın Çekerek ırmağı kıyısında , İncesu Kanyonunun içerisinde kayalara oyulmuş Kybela Kaya Kabartması önemli tarihi yapılardandır.

Coğrafi Yapısı

Ortaköy Çorum’a 57 km. mesafede, yüzölçümü 238 km²’dir. İlçede genellikle karasal iklim özellikleri görülmektedir. Yıllık yağış miktarı 409,5 mm.dir.

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

İlçenin 2000 yılı Genel Nüfus sayımı sonuçlarına göre nüfusu, merkezde 3.349, belde ve köylerde 8.471 olup, İlçe’nin toplam nüfusu 11.820’dir

Osmancık

Karadeniz ve Doğu Anadolu bölgelerini batıya bağlayan yol üzerinde bulunan Osmancık , İl merkezine 56 km uzaklıktadır. Çorum-Kargı ile Samsun-İstanbul yollarının kavşak noktasındadır. Çorum'un en eski ilçelerinden biridir. 1075 yılında Türk egemenliğine girmiştir. Bu tarihten sonra Oğuzların Alayunt’lu boyundan Sorgun Oymağı Beyi Şerafettin Osman Gazi bölgeye emir olarak atanınca, kendi oymağının adını buraya vermiş ve kentin Eflanos olan ismi Sorgun olarak da anılmıştır. Şerafettin Osman Gazi Osmancık’ta oturmuş, buradan İskilip , Hacıhamza ve Çorum havalisini yönetmiştir. 1177 yılında Danişment’lilerin yıkılmasından sonra Osmancık, Anadolu Selçuklu Devleti’ nin yönetimine geçmiştir.

1423 yılında Amasya’ya , 1596 yılında Çorum Sancağına, 1864 yılında yeniden Amasya’ ya bağlanmış, 1924 yılında Çorum İli’ nin ilçesi olmuştur.

Osmanlı döneminde tarihi ipek yolu üzerinde bulunan Osmancık'ta Koyunbaba Köprüsü ve Türbesi, Osmancık Kalesi, Koca Mehmet Paşa Camii (imaret camii) Baltacı Mehmet Paşa Çeşmesi görülmeye değer yelerdir. Ayrıca ; Başpınar ve Karaca Yaylaları , yayla turizmi açısında oldukça elverişli doğal güzelliklerdir.

Coğrafi Yapısı

İlçe rakımı 430 m., yüzölçümü 1.187 km², Çorum’a uzaklığı 59 km. dir.

Arazi yapısına metaformik ve volkanik kütleler hakimdir. Ayrıca tortul kütlelere de rastlanmaktadır. Üçüncü zamanın en önemli kütlelerinden olan jips kireç taşı ve kaya tuzu yataklarıyla, karbon miktarı % 5 oranına kadar yükselen zengin linyit yataklarına rastlanmaktadır. Yaylabaşı ve Kumbaba köyleri linyit bakımından zengindir ve özel işletmeler linyit üretim faaliyetlerini sürdürmektedir. Ancak Osmancık, jeolojik yapısı nedeniyle “Kuzey Anadolu Fay Hattı” üzerinde olduğundan 1.derecede deprem kuşağında yer almaktadır.

İlçenin en önemli vadisi Kızılırmak Vadisidir. Çok verimli olan bu vadi boyunca irili ufaklı tepeler ve dağlar , Kızılırmak’a paralel olarak uzanır.Bu dağların en önemlileri Çal ve Ada dağlarıdır. Çal Dağlarının en yüksek tepesi “Büyük Çal” 1.750 metre,. Adadağ serisinin en yüksek tepesi Dedeçal 1.770 metre’dir. Osmancık’ı çevreleyen dağların en yükseği 1.864 m. ile İnegöl dağıdır.

İç Anadolu ve Karadeniz arasında geçiş iklimi olduğundan ılıman iklim yapısına sahiptir. Genel olarak yazlar sıcak ve kurak, kışlar ise ılık ve yağışlıdır. İlkbahar ve sonbahar uzun sürer. Yağışlar genellikle ilkbaharda görülür. Yıllık ortalama yağış miktarı 368,1 mm. dir.

Osmancık oldukça zengin bir akarsular ağına sahiptir. Bu ağın en büyük akarsuyu Kızılırmak’tır. Bu nehrin İlçe hudutları içindeki uzunluğu 80 km.dir. Osmancık’ a girmeden ve girdikten sonraki toprak yapısı nedeniyle rengi kızıl , yer yer kirli sarıdır. Kızılırmak’a karışan diğer akarsular Kavşak Çayı, İncesu Deresi, Karalar ve Yukarızeytin dereleridir.

Bitki örtüsü dağlık bölgelerde çam, meşe ve ardıç ormanları, bunların dışında kalan yerlerde ise stepler şeklindedir.

İdari Yapısı Ve Nüfus Durumu

İlçenin 2000 Genel Nüfus Sayımına göre nüfusu; İlçe merkezinde 28.423, kasaba ve köylerde 25.335 olmak üzere toplam 53.758' dir. İlçeye bağlı bir belde (Başpınar Beldesi), 54 köy bulunmaktadır.

Sungurlu

İlçenin Tarihi

İlçede ilk yerleşmeler Kalkotik (taş ) dönemde (M.Ö. 5000) olmuş, daha sonraki çağlarda Hititler, Frigler, Galatlar ve Roma İmparatorluğunun hakimiyetinde kalmıştır.

İlçe 1864 yılında Yozgat sancağına bağlanmış, İlçe Merkezi 1866 yılında Belediye olmuştur. 1924 yılında Çorum’ a bağlanmıştır.

Coğrafi Yapısı

İlçenin yüzölçümü 2.557 km², rakımı 780 metre, Çorum’a uzaklığı 72 km’ dir.

İlçe de karasal iklim hüküm sürmektedir. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar yağışlıdır. Yıllık yağış miktarı 438,1 mm.’dir.

İdari Yapısı ve Nüfus Durumu

İlçenin 2000 Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre nüfusu, merkezde 35.397, kasaba ve köylerde 45.443 olmak üzere toplam 80.840 ‘dır.

İlçeye bağlı altı belde (Arifegazili, Demirşeyh, Kaledere, Tuğlu, Yörüklü, Kavşut) , 101 Köy, altı mezra bulunmaktadır.

Uğurludağ

İlçenin Tarihi

İlçenin ilk ismi Kızılören’dir. 1929 yılında nahiye yapılmış ve İskilip İlçesine bağlanmıştır. 1954 yılında arkasındaki Urlu Dağına izafeten Uğurludağ adını almış, 1969 yılında belediye, 1987 yılında ilçe kuruluşu gerçekleşmiştir.

Coğrafi Yapısı

İlçenin yüzölçümü 596 km², rakımı 775 m., Çorum’ a uzaklığı 66 km.’dir.

İlçede İç Anadolu Bölgesi iklimi vardır. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlıdır. Yıllık ortalama yağış miktarı 450 mm’dir.

İdari Yapısı Ve Nüfus Durumu

İlçe’de 19 köy bulunmaktadır.

İlçenin nüfusu 2000 yılı Genel Nüfus Sayımına göre İlçe merkezinde 7.648, köylerde 8.617 olmak üzere toplam 16.265’dir.
ÇORUM BÖLÜMÜ