SALON AROKARYASI BAKIMI
SALON AROKARYASI
Anavatanı Güney Amerika, Nolfolk adaları, Yeni Zelanda, Avusturalya’dır. Evlerde iç mekan süs bitkisi olarak yetiştirilir. Gövdesi düz olarak dikine büyüyen; dalları yelpaze şeklinde kat kat dizilişlidir. Yaprakları herdemyeşil ve iğne yapraklı olup, dallar üzerinde fırça gibi sıralanmış, çok gösterişli bitkilerdir.
Tabiatta 18 türü bulunan Araucaria cinsinin başka önemli türleri A.bidwillii ve A.cunninghamii’dir.
İklim İstekleri
Kışın en uygun sıcaklık 10-16 C dolayındadır. Ancak 5 C’nin altına düşmemelidir. Aksi taktirde bitki gelişiminde gerilemeler ve zararlar görülür. Optimum nem miktarı %60-70 arasında olmalıdır. Aydınlık, yarı gölge ve hafif güneşli ortamları sever. Ancak bitkinin doğrudan gelen güneş ışınlarına karşı korunması
gerekir.
Toprak İstekleri
John Innes saksı kompostu No 2.’de iyi gelişme göstermektedir. Ayrıca hacim olarak eşit miktarlarda torf, yaprak çürüntüsü ve kumun karışımından oluşan harçlar da kullanılabilir.
Üretim TekniğiÜretimi genellikle tohumla yapılır. Ancak yeteri kadar anacın bulunması halinde tepe çelikleri ile de yapılabilir. Tohumlar John Innes saksı kompostuna Mart ayı ortalarında ekilir. Kasalar 1-13 C’de muhafaza edebilecek şekilde tutulmalıdır. Fideler 2 yıl sonra şaşırtılabilecek duruma gelir. Çelikler çok yumuşak veya sert olmayan sürgünlerden Aralık ayında alınır. Reçinesi temiz odun kömürü tozuna batırılır. Daha sonra hacim olarak eşit miktarlarda turba ve kum karışımına dikilir. Köklendirme ortamının sıcaklığı 13-16 C olmalı ve üzeri cam veya plastik bir örtü ile örtülmelidir. Bu koşullarda 3-4 ay içerisinde köklendirme gerçekleşir. Ayrıca, gelişmesi gecikmiş, kötü formlu bitkiler tabanda 15 cm’lik bir gövde kalacak şekilde Şubat ayında kesilir. Çıkan sürgünler 7.5 cm olunca kesilerek aynı şekilde köklendirilirler.
Gübreleme
Her 3 yılda bir Mart ayı içerisinde saksı değiştirmesi yapılmalıdır. Mayıs-Ağustos aylarında 15 günde bir kez 0.5 g/l açelya gübresi verilir.
Sulama
lkbahar ve yazın kireçsiz su ile bolca sulanmalı, yapraklara su püskürtülmelidir. Kışın dinlenme döneminde yani Ekim-Ocak ayları arasında ise, 7-10 günde bir kez az miktarda su verilmelidir. Budama gerektirmez.
Hastalık ve ZararlılarıEn önemli hastalığı Kök Kanseri, zararlıları ise Yaprak Bitleri ve Kabuklu ve Unlu Bitlerdir. Kök Kanseri, süs bitkilerinin toprak yüzeyine yakın kalın kökleri ve kök boğazında başlangıçta küçük, yumuşak, zamanla irileşen urlar oluşturur. Urlar yaşlandıkça bir yandan büyür ve sertleşir. Bakteri toprakta saprofit olarak yaşar. Yıllarca canlı olarak kalabilir. Bir yarı parazittir. Konukçu bitkiye önceden açılmış olan bir yaradan girebilir. Dokuya girdikten sonra orada üreyen bakteri, hücreleri etkileyerek normal hücreler dev hücreler halini alır. Ur oluşumu böylece gerçekleşmiş olur. Mücadelesi, hastalıklı bitkiler derhal ortadan kaldırılmalı, bulaşık toprak, saksı veya kasalara sterilizasyon uygulamadan yeniden dikim yapılmamalıdır. Materyalin hastalıksız olması gerekir. Saksı toprağının drenajının iyi olması ve fazla sulamanın yapılmaması gerekir. Ayrıca, azot fazlalığı bitki hastalığının olma olasılığını arttırır. Bu nedenle aşırı azotlu gübreleme yapmaktan kaçınılmalıdır.
Yaprak bitleri, Püseron, ballık adları ile tanınırlar. Vücutları yumuşak bazen hafif tozlu veya bir mum salgısı ile örtülü olabilirler. Renkleri yeşil, siyah, sarı, kırmızı, beyaz ve kahverengimsidir. Yaprak bitleri bitkileri sokup bitki öz suyunu emerek yaşar. Emme sırasında salgıladıkları toksik ve tahriş edici maddelerle yaprak kıvrılması veya şişkinlik gibi anormal oluşumlara neden olurlar. Yaprak sararır ve kurur. Virus hastalıklarını taşıyarak önemli zararlara yol açarlar. Mücadelesi, aşağıda adı ve kullanım dozu verilen ilaçlardan birisi su ile karıştırarak uygun bir pülvizatörle bitkiye püskürtülmelidir. Parathion-methyl 35 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 10 cc’lik 10/1 suya preparat veya Malathon 20 E.C. ( sıvı görünümünde % 20-50 arasında etkili madde içeren) 25 cc’lik 10/1 suya preparat kullanılabilir.
Kabuklu ve Unlu Bitler Kabuklu bitler; koşnil adı da verilmektedir. Vücutları çıplak ya da mumsu bir tabaka ile kaplı olabilmektedir. Oldukça kalın kabuklu veya örtülü olabilir.Renkleri sarımsı, kahverengi, beyaz, gri, donuk kırmızı ve siyah olabilir. İnce uzun hortumuyla bitkinin yaprak ve saplarını sokarak bitki öz suyunu emerek beslenir. Salgıladıkları tatlı madde sayesinde fumajin mantarlarının çoğalmasına neden olur. Yapraklar sararır, kurur ve dökülür. Mücadelesi, Azinphos-methyl 25, W.P.(Su ile karışabilen toz halinde), 10/1 doz 20 g preparat Methidathion 40, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 7.5 cc preparat, Chlorprifos-ethyl 48, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 10 cc preparat, Ethion 48, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 15 cc preparat, şeklinde etkili olan ilaçların uygulaması yapılmalıdır.
Unlu bitler; kabuklu bitlerle akraba olmalarına rağmen süs bitkilerindeki önemleri dolayısıyla farklılık göstermektedir. Sarımsı renkte olan vücudun üzeri una benzer mumlu maddelerden oluşmuş bir örtü tabakasıyla kaplı olduğundan beyaz renkte görünür. Kabuklu bitlerle bitkilerde benzer zararlar göstermeleriyle birlikte ilaçlarla mücadelesi şu şekilde yapılmaktadır; Azinphos-methyl 35, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 10 cc preparat, Dichlorvos 50, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat, Diazinon 20, E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat, Malathion 50, , E.C. (Sıvı görünümünde, genellikle % 20-50 arasında etkili madde içeren), 10/1 dozda 20 cc preparat seklinde hazırlanıp bitkiye verilir.
BÜTÜN ÇİÇEKLER
